Όλοι γνωρίζουμε καλά τις υπάρχουσες αδυναμίες των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, οι οποίες θα ξεπεραστούν τα επόμενα χρόνια, όσο βελτιώνεται η τεχνολογία τους. Πως θα σας φαινόταν, λοιπόν, η ιδέα του “τέλειου” ηλεκτρικού αυτοκινήτου που θα είχε 1.000 Km αυτονομίας, θα “επαναφορτιζόταν” μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα και θα ήταν πολύ ελαφρύτερο από το αντίστοιχο “συμβατικό ηλεκτρικό”; Υπάρχει και λέγεται Quant 48 Volt!
Το μοντέλο της ελβετικής εταιρείας αξιοποιεί μια νέα τεχνολογία που δεν έχει τα μειονεκτήματα των μπαταριών λιθίου. Η τεχνολογία πατενταρίστηκε το 1976 από τη NASA σαν ένας καλύτερος τρόπος για αποθήκευση ενέργειας κατά τα διαστημικά ταξίδια. Οι “μπαταρίες ροής” αποθηκεύουν ενέργεια με τη μορφή δύο ιοντικών υγρών, ουσιαστικά νερό με μεταλλικά άλατα.
Πως λειτουργούν οι μπαταρίες ροής
Σύμφωνα με τη Nanoflowcell, ένα κιλό τέτοιων υγρών είναι ικανό να αποθηκεύσει 20 φορές περισσότερη ενέργεια από μια μπαταρία μολύβδου-οξέος ίδιου βάρους και να προσφέρει 5 φορές μεγαλύτερη αυτονομία στο όχημα σε σχέση με μια αντίστοιχη μπαταρία ιόντων λιθίου. Η βενζίνη, σαν καύσιμο, εξακολουθεί να είναι πιο αποδοτική από πλευράς λόγου βάρους/ενέργεια, καθώς αποθηκεύει 100 φορές περισσότερη ενέργεια από μια μπαταρία λιθίου και 20 φορές περισσότερη από τις μπαταρίες της nanoFlowcell, όμως… η ψαλίδα κλείνει σημαντικά.
Τα δύο ιοντικά υγρά αποθηκεύονται σε ξεχωριστές δεξαμενές και μια μεμβράνη μεταξύ τους, επιτρέπει να “περάσουν” μόνο τα αρνητικά και θετικά ιόντα, τα οποία παράγουν την απαιτούμενη ενέργεια. Το εναπομείναν υγρό (νερό) απορρίπτεται στο περιβάλλον ως ατμός, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για την ψύξη της βοηθητικής μπαταρίας και των ηλεκτροκινητήρων.
Διαβάστε επίσης: Έρχεται ταχεία φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων σε… 5 λεπτά!
Το Quant 48 Volt διαθέτει τέσσερις ηλεκτροκινητήρες, έναν σε κάθε τροχό, τελική ταχύτητα 300 Km/h (πολύ μεγαλύτερη από οποιουδήποτε ηλεκτρικού αυτοκινήτου αυτή τη στιγμή) και αυτονομία 1.000 Km! Είναι εξέλιξη του πρώτου μοντέλου της εταιρείας, του Quant e-Sportlimousine, το οποίο είχε αυτονομία 800 Km χάρη σε δύο δεξαμενές 200 λίτρων για τα ιοντικά υγρά και το οποίο δε βγήκε ποτέ στην παραγωγή. Όπως, πιθανότατα, θα συμβεί και με το Quant 48 Volt.
Ο λόγος είναι απλός: Για τον ανεφοδιασμό ενός οχήματος με μπαταρίες ροής, χρειάζεται μια ειδική αντλία που θα το “γεμίζει” με τα ιοντικά υγρά, όπως γεμίζουμε τα οχήματά μας με καύσιμο, σήμερα. Έτσι, χρειάζονται νέες υποδομές που δεν υφίστανται και αυτό απαιτεί σημαντικές επενδύσεις. Τη στιγμή που ολόκληρη η βιομηχανία έχει στραφεί προς την ηλεκτροκίνηση με μπαταρίες λιθίου και τους αντίστοιχους σταθμούς φόρτισης, φαντάζει αρκετά δύσκολο να γίνει αυτή η “στροφή” προς τις μπαταρίες ροής…
Πηγή: nanoFlowcell
