Το τελευταίο διήμερο, ένα video που δείχνει ένα ηλεκτρικό πατίνι στην αριστερή λωρίδα της Συγγρού κάνει το γύρο του ελληνικού διαδικτύου. Πιθανότατα θα το έχετε δει, αλλά αν όχι, θα το βρείτε με μια σύντομη αναζήτηση.
Ταλανίστηκα αρκετά ώστε να αποφασίσω αν πρέπει να το σχολιάσω δημόσια ή όχι. Η αλήθεια είναι πως τέτοια video είναι ό,τι πρέπει για τη δημιουργία αλγεινών εντυπώσεων και σίγουρα η ενέργεια του εν λόγω αναβάτη έβλαψε την κοινότητα κατόχων πατινιών αλλά και το όραμα της μικροκινητικότητας που προωθούμε εδώ και καιρό. Αν έχεις ένα δυνατό ηλεκτρικό πατίνι και βγαίνεις, μέρα-μεσημέρι, στην αριστερή λωρίδα της Συγγρού, ξέρεις οτι κατά 99% θα γίνεις “πρωτοσέλιδο”. Τότε, γιατί το έκανες;
Είναι κατάλληλα τα πατίνια για τους δρόμους μας;
Η απάντηση, από μεριάς του, ίσως να είναι “γιατί μπορούσα”. Όντως, ένα ακριβό, ισχυρό πατίνι όπως το συγκεκριμένο έχει άνετα τη δυνατότητα να κινηθεί με 70-80 Km/h σε μια λεωφόρο, με υποτυπώδη ασφάλεια, ενώ η σταθερότητα και τα φρένα του είναι ικανά να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη στον αναβάτη. Όσοι βλέπετε το βίντεο και ανατριχιάζετε, υπερβάλλετε. Μόνο μια βόλτα με ένα τέτοιο πατίνι θα σας πείσει. Ωστόσο, ανατριχιάζουμε κι εμείς οι ίδιοι με τη μη χρήση κράνους και οποιουδήποτε προστατευτικού εξοπλισμού. Σε περίπτωση ατυχήματος με τέτοια ταχύτητα, τα πράγματα θα ήταν πολύ άσχημα για τον αναβάτη.
Επίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε το εξ ορισμού μειονέκτημα κάθε πατινιού απέναντι στα υπόλοιπα δίκυκλα: Τις μικρές του ρόδες. Όσο καλό κι αν είναι ένα ηλεκτρικό πατίνι, δεν παύει να είναι ευάλωτο σε έντονες ανωμαλίες του οδοστρώματος, ακόμα και σε ένα σκληρό αντικείμενο που μπορεί να βρεθεί στο δρόμο του (π.χ. μια μικρού μεγέθους πέτρα).
Από την άλλη, ποιος μπορεί να μιλήσει για τη Συγγρού; Τη Συγγρού που στο “κατέβα” της τα περισσότερα ΙΧ κινούνται με 120 και πλέον Km/h, ή και 200+ τις βραδυνές ώρες; Ή για τις μεγάλου κυβισμού μηχανές που ανεβαίνουν με 250+ Km/h μέρα-νύχτα; Θα μου πείτε, άλλος ένας λόγος να μην βρίσκεται εκεί αυτό το πατίνι. Και θα συμφωνήσω.
Αριστερή, μεσαία ή δεξιά;
Όσο για τα περί… αριστερής λωρίδας, άραγε θα ήταν διαφορετική η κατάσταση αν βρισκόταν στη μεσαία; Ίσως, αλλά δε θα το μάθουμε ποτέ. Η Συγγρού είναι αρκετά ασφαλέστερη στη μεσαία λωρίδα της, καθώς η δεξιά “υποφέρει” από ΜΜΜ που κάνουν στάση για επιβίβαση-αποβίβαση και οχήματα που εισέρχονται/εξέρχονται σε/από αυτήν. Το αποτέλεσμα είναι η αλλεπάλληλη επιβράδυνση/επιτάχυνση ή/και διαρκείς αλλαγές λωρίδας/προσπεράσεις για το όχημα που θέλει να κινηθεί στη δεξιά λωρίδα. Αν το πατίνι αυτό ήταν στη μεσαία λωρίδα, κινείτο με τη ροή των υπόλοιπων οχήματων και είχε όλο τον απαραίτητο εξοπλισμό αναβάτη, πινακίδες κυκλοφορίας, δίπλωμα και ασφάλεια αστικής ευθύνης, προσωπικά δεν θα είχα κανένα πρόβλημα. Διότι τα πατίνια είναι μέσα μεταφοράς και, αναλόγως του μοντέλου και της οδού, μπορούν να είναι “ισότιμα” ενός “παπιού”, ενός σκούτερ, μιας μοτοσυκλέτας.
Το ίδιο επιχείρημα παραθέσαμε στην ανοικτή μας επιστολή προς το Υπουργείο και στο σχολιασμό μας στη δημόσια διαβούλευση που αφορούσε το νέο νομοσχέδιο περί ΕΠΗΟ-Μικροκινητικότητας. Πρέπει να δοθεί η δυνατότητα σε όποιον θέλει να μετακινείται με ένα ισχυρό, γρήγορο πατίνι, να το κάνει νόμιμα και ισότιμα με τα υπόλοιπα οχήματα. Αλλά αυτό που βλέπω στο video, δεν μπορώ παρά να το καταδικάσω απερίφραστα.
Δείτε επίσης:
Ανοικτή επιστολή προς το Υπουργείο Μεταφορών: Προτάσεις επί του νομοσχεδίου για τη μικροκινητικότητα
Γόνιμος ή ανούσιος ο “διάλογος”;
Όλα τα παραπάνω, στην πραγματικότητα δεν έχουν μεγάλη σημασία για ένα πολύ απλό λόγο. Γιατί, αν τα ηλεκτρικά πατίνια δεν ήταν κάτι το “καινούριο” στις ζωές μας, δεν θα συζητούσαμε καν για το συγκεκριμένο συμβάν αυτές τις μέρες. Πόσα videos βλέπουμε κάθε μέρα με υπερήλικες πάνω σε παπιά με ένα καφάσι στο πίσω μέρος, χωρίς κράνος, να πηγαίνουν με 25 Km/h στην Αλεξάνδρας; Κανένα. Πόσα videos βλέπουμε με… ερείπια ΙΧ του 1980 που μετά βίας κυλούν στην άσφαλτο, υπερφορτωμένα με στρώματα, καρέκλες ή οτιδήποτε άλλο; Κανένα. Είναι δύο χαρακτηριστικές περιπτώσεις που συναντάμε σχεδόν καθημερινά και έχουμε την ευχέρεια να αποτυπώσουμε σε video… απλώς δεν ενδιαφέρουν κανέναν. Διότι είναι κάτι το δεδομένο, δεν προκαλεί εντύπωση, δεν “ενοχλεί” ιδιαίτερα. Είναι αυτό που είναι, μέχρι να πάψει να είναι.
Το αντίθετο ισχύει για τα ηλεκτρικά πατίνια. Για πολλούς είναι ακόμα κάτι το καινούριο, κάτι το “ξένο”. Ειδικότερα τα ισχυρά μοντέλα που προσφέρουν επιδόσεις δίκυκλων των 50 ή 125 κυβικών είναι κάτι ακόμα λιγότερο οικείο στους Έλληνες οδηγούς. Έτσι, ένα πατίνι στην αριστερή λωρίδα της Συγγρού είναι “είδηση”. Αλλά οι δεκάδες παραβιάσεις STOP ή κόκκινου από τραγικά ανεκπαίδευτους οδηγούς που οδηγούν σε ατυχήματα/δυστυχήματα σε καθημερινή βάση, σπάνια είναι “ειδήσεις”.
Που μας οδηγεί ο παραπάνω συλλογισμός; Όσον αφορά την κοινότητα κατόχων, επιστούμε για άλλη μια φορά την προσοχή στην οδική συμπεριφορά και στον τομέα της ασφάλειας. Όσον αφορά τους υπόλοιπους οδηγούς, ζητούμε σεβασμό προς τα ηλεκτρικά πατίνια και κάθε ελαφρύ, ηλεκτρικό όχημα καθώς είναι το μέλλον και βοηθούν στην επίλυση προβλήματων όπως του κυκλοφοριακού, του parking, της ηχορρύπανσης και της ρύπανσης. Και όσον αφορά την Πολιτεία, ζητούμε, για πολλοστή φορά, την επιτάχυνση των διαδικασιών για τη νομιμοποίηση των ΕΠΗΟ, τη ρύθμιση της κατοχής και χρήσης τους αλλά και την ορθή κατηγοριοποίησή τους, ώστε ένα πατίνι στη Συγγρού να μην αποτελεί για πάντα “είδηση”…
Σας αρέσουν τα άρθρα μας; Ακολουθήστε μας στο Google News!
