Σχεδόν ποτέ δεν σας γράφουμε για κάτι που δεν αφορά την ηλεκτροκίνηση (ή, έστω, την οδική ασφάλεια) αλλά σήμερα είναι μια από αυτές τις φορές που θα κάνουμε την εξαίρεση. Βλέπετε, δυστυχώς δεν έχουμε ακόμα e-VTOLs στην Ελλάδα, δηλαδη ηλεκτρικά επανδρωμένα αεροσκάφη κάθετης απογείωσης και προσγείωσης, καθώς αντικειμενικά η κατηγορία είναι ακόμα “ανώριμη” και η εμπορική τους χρήση απέχει αρκετά χρόνια. Έχουμε, όμως, τα γνωστά μας ελικόπτερα, τα οποία πλέον αρχίζουν να απευθύνονται και στο κοινό, μέσω υπηρεσιών όπως της Hoper! Η εταιρεία πρόσφατα ανακοίνωσε επισήμως την έναρξη των εργασιών της και λίγες μέρες αργότερα είχαμε το προνόμιο να κάνουμε μια πρώτη, εναέρια “βόλτα” με ένα από τα ελικόπτερα – taxi της, ιδού, λοιπόν, οι εντυπώσεις μας!
Η startup Hoper (flyhoper.com), στο ΔΣ της οποίας βρίσκεται μεταξύ άλλων και ο Κώστας Γεράρδος (Πλαίσιο), ξεκίνησε ήδη τις πτήσεις με ελικόπτερο προς νησιωτικούς προορισμούς του Αιγαίου, ουσιαστικά φιλοδοξώντας να αποτελέσει μια σχετικά προσιτή επιλογή γρήγορης μετακίνησης, με κύριο πλεονέκτημα την αμεσότητα σε σχέση με τις ακτοπλοϊκές μεταφορές, αλλά ακόμα και τις συμβατικές αεροπορικές. Μπορεί το ελικοδρόμιο που χρησιμοποιεί η εταιρεία να βρίσκεται στην ίδια απόσταση με το Ελ.Βενιζέλος από την Αθήνα (στο Κορωπί), αλλά ουσιαστικά η διαδικασία είναι σαφώς πιο γρήγορη από την συμβατική πτήση, αφού πρακτικά το “check-in” γίνεται έως και 15′ πριν την πτήση, ο επιβάτης παρκάρει το αυτοκίνητό του λίγες δεκάδες μέτρα από το πτητικό μέσο και η διαδικασία απογείωσης και προσγείωσης είναι σαφώς πιο γρήγορη. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα… ελικοδρόμιο και στον προορισμό, ενώ από την προσγείωση και έπειτα, η Hoper προσπαθεί να προσφέρει μια συνολική εμπειρία για τον πελάτη της, με ειδικά ναυλωμένα αυτοκίνητα/taxi να τον παραλαμβάνουν για τη μεταφορά του στο ξενοδοχείο/κατάλυμα.
Η Hoper διαθέτει αυτή τη στιγμή ένα στόλο 5 ελικοπτέρων Robinson, τα R44 για μεταφορά 3 επιβατών (συν τον πιλότο) και τα R66 για μεταφορά 4 επιβατών (συν τον πιλότο). Ο στόλος της δεν είναι εξ’ολοκλήρου ιδιόκτητος (ορισμένα έχουν αποκτηθεί με μίσθωση), ενώ οι προορισμοί αυτή τη στιγμή είναι οι εξής: Αντίπαρος, Φολέγανδρος, Ίος, Κέα, Πάτμος, Σίφνος, Σπέτσες. Αυτοί συνδέονται είτε με την Αθήνα, τη Σαντορίνη, είτε με τη Μύκονο, που αποτελούν και τους “κόμβους” της εταιρείας.
Συνομιλώντας με τους ανθρώπους της εταιρείας, το αρχικό πλάνο είναι να υπάρξει μια “αναγνωριστική” περίοδος μέχρι το τέλος της σεζόν και αναλόγως της ζήτησης, πιθανώς να υπάρξουν και άλλα δρομολόγια, ενδεχομένως και χειμερινοί (χερσαίοι) προορισμοί οι οποίοι απέχουν αρκετές ώρες από την Αθήνα αλλά είναι προσβάσιμοι σε κάτω από 1 ώρα με ελικόπτερο. Για το Ιόνιο και λοιπούς προορισμούς όπως η Κρήτη δεν υπάρχουν ακόμα πλάνα, καθώς στην εξίσωση μπαίνουν και παράγοντες κόστους αλλά και εμβέλειας/αυτονομίας του ελικοπτέρου.
Όσον αφορά το κόστος, ένας από τους οικονομικότερους προορισμούς μέσω Hoper από την Αθήνα είναι η Κέα, με το κόστος να διαμορφώνεται περίπου στα €235 (€470 μετ’επιστροφής). Η τιμή διαφέρει ανάλογα με την περίοδο και τη ζήτηση ενώ αυξάνεται για πιο μακρινούς προορισμούς (π.χ. €820 μετ’επιστροφής για Μύκονο, ανά επιβάτη). Ωστόσο, με τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια να έχουν αυξηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια και τις αρκετές ώρες που χρειάζονται ορισμένα πλοία της γραμμής για να “πιάσουν λιμάνι”, ίσως είναι αρκετοί αυτοί που προτιμήσουν μια μεταφορά με ελικόπτερο. Το κόστος είναι σαφώς χαμηλότερο από μια πτήσης τσάρτερ, για παράδειγμα, αλλά υψηλότερο από μιας πτήσης εσωτερικού.
Ίσως όσοι θέλουν να επιδοθούν στο λεγόμενο… island hopping, να βρουν την υπηρεσία πιο ενδιαφέρουσα. Για παράδειγμα το Μύκονος-Τήνος γίνεται σε κάτω από 10′ με ένα ελικόπτερο της Hoper και κοστίζει €180 το άτομο (one-way). Πλην κατόχων ταχυσκαφών, είναι μάλλον ο πιο γρήγορος τρόπος να κάνει κάποιος σήμερα μια τέτοια διαδρομή, αν και προφανώς η υπηρεσία δεν απεύθυνεται στο ευρύ κοινό, αλλά σε μια μερίδα αυτού.
Εν πάση περιπτώσει, με αφορμή την έναρξη των πτήσεων, είχαμε την ευκαιρία να πετάξουμε κι εμείς με ένα από τα Robinson R44 της Hoper, ώστε να βιώσουμε και να σας μεταφέρουμε την εμπειρία μας. Άνευ απροόπτων και… μποτιλιαρίσματος, σε 45′ βρεθήκαμε με Ι.Χ. στη “βάση” της Hoper, στο Κορωπί. Ο χώρος υποδοχής είναι μεν μικρός αλλά αρκετά φιλόξενος, ώστε να μπορείτε να χαλαρώσετε, να πιείτε ένα καφέ/αναψυκτικό ή και να… ανοίξετε laptop, αν θέλετε. Η επιβίβαση στο ελικόπτερο γίνεται περίπου 5′ πριν την απογείωση αλλά να έχετε υπ’όψιν σας οτι οι αποσκευές που μπορείτε να πάρετε μαζί σας είναι λίγες και σίγουρα όχι βαλίτσας τύπου “hard-case” για αεροπλάνο. Ένα μικρό sac-voyage, ένα backpack ή αντίστοιχες “soft” αποσκευές μπορούν να μπουν κάτω από το κάθισμά σας, έστω και ένα τσαντάκι/τσάντα, ξεχωριστά. “Travel light”, λοιπόν, είναι η φιλοσοφία της Hoper.
Τις μέρες αυτές έχει αρκετή ζέστη και την ημέρα της πτήσης είχε περίπου 32 βαθμούς Κελσίου και ανέμους 3-4 μποφώρ. Αναφέρουμε τον άνεμο καθώς είναι από τους παράγοντες που επηρεάζουν την πτήση με ελικόπτερο, κυρίως η ριπές ανέμου που μπορεί να συναντήσουμε στα 1.000 πόδια (περίπου 300 μέτρα) υψόμετρο. Η θέση των πίσω επιβατών στο ελικόπτερο είναι αντίστοιχη μιας economy θέσης αεροπλάνου, με λιγότερο χώρο για τα πόδια, κάτι που όμως δεν ενοχλεί ιδιαίτερα αφού οι πτήσεις διαρκούν κάτω από 60′ συνολικά (από επιβίβαση μέχρι αποβίβαση). Η ζέστη είναι αισθητή μέχρι την απογείωση αλλά εν πτήσει, ο αέρας από τα πλαϊνά “πορτάκια” στο ύψος των γονάτων μας ήταν αρκετός ώστε η θερμοκρασία να είναι ανεκτή. Ο θόρυβος, ωστόσο, κάνει απαραίτητη τη χρήση των ακουστικών που παρέχονται σε κάθε επιβάτη, τα οποία ήταν της Bose και κάνουν πολύ καλή δουλειά στο να τον περιορίζουν, ενώ σας επιτρέπουν να επικοινωνείτε με τους άλλους επιβάτες και τον/την πιλότο, τα συστήνουμε θερμά. Στα όργανα του ελικοπτέρου είδαμε ταχύτητα αέρα έως και 80-90 κόμβους, ήτοι μέχρι και 165 Km/h περίπου.
Η πτήση μας ήταν μικρή, από το Κορωπί μέχρι περίπου πάνω από την Παλαιά Φώκαια και πίσω, αλλά αρκετή για να πάρουμε μια καλή “γεύση” του πως είναι η πτήση προς τα νησιά των Κυκλάδων με την hoper. Η εμπειρία πτήσης με ελικόπτερο είναι πολύ διαφορετική από της πτήσης με επιβατικό αεροπλάνο καθώς πρόκειται για ένα αεροσκάφος πολύ μικρότερου όγκου, μάζας αλλά και διαφορετικών αρχών λειτουργίας. Δεν νιώθεις “εκτιθεμένος” αλλά μικρές ριπές αέρα αλλάζουν για λίγο την πορεία του, με την απαραίτητη διόρθωση να έρχεται απο τον πιλότο άμεσα. Η ορατότητα από τα μεγάλα “παράθυρα” είναι αρκετή ώστε να μην νιώθεις κλειστοφοβικά και να απολαμβάνεις τη θέα καθ’όλη τη διάρκεια της πτήσης. Αν έπρεπε να παρομοιάσω την πτήση αυτή με κάτι πιο κοινό, θα έλεγα οτι μου θύμισε… βαγονάκι λούνα-παρκ σε μεγάλο ύψος αλλά χωρίς απότομες επιταχύνσεις, επιβραδύνσεις, ανηφόρες και κατηφόρες. Όλα γίνονται σχετικά ομαλά αλλά θα διατηρούσα τις επιφυλάξεις μου για όσουν υποφέρουν από υψοφοβία ή κάτι αντίστοιχο.
Μετά την προσγείωση στο Κορωπί αναμείναμε την ακινητοποίηση της έλικας και μέσα σε 5′ ήμασταν μέσα στο Ι.Χ. μας και πάλι. Όπως καταλαβαίνετε, το κύριο πλεονέκτημα της Hoper είναι η ταχύτητα μεταφοράς καθώς κυριολεκτικά μπορείτε σε λιγότερο από 60′ να πίνετε τον καφέ σας στη Μύκονο, τη Σαντορίνη, την Τήνο ή άλλα νησιά του Αιγαίου, να κάνετε λίγο island hopping αυθημερόν και όλα αυτά με άνεση, σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο μέσο μεταφοράς. Αν είστε διατεθειμένοι να πληρώσετε αυτό το premium για να γλιτώσετε την “ταλαιπωρία” του πλοίου ή όλες τις διαδικασίες στάθμευσης, ελέγχου και επιβίβασης/αποβίβασης του αεροδρομίου, ίσως αξίζει να δοκιμάσετε μια πτήση με την Hoper.
Σας αρέσουν τα άρθρα μας; Ακολουθήστε μας στο Google News, στο YouTube, στο Facebook και στο Instagram!
Δείτε επίσης:
Η ηλεκτρική αεροκινητικότητα έρχεται στην Ελλάδα και θυμίζει… ταινία sci-fi!
