Για τα κοινόχρηστα/ενοικιαζόμενα ηλεκτρικά πατίνια στην Αθήνα (και όχι μόνο), δεν χρειάζεται να πούμε πλέον πολλά. Είναι μια ιστορία πονεμένη, η οποία κρατάει… χρόνια (από το 2018, για την ακρίβεια) και εν έτει 2025, όταν οι περισσότερες ευρωπαϊκές πόλεις έχουν εντάξει την μικροκινητικότητα (διαμοιραζόμενη ή μη) στο δίκτυο μεταφορών τους και στις καθημερινές τους μετακινήσεις, στην Ελλάδα συνεχίζουμε να μαχόμαστε ενάντια στα πατίνια, τα ποδήλατα και οτιδήποτε θα μπορούσε να υποκαταστήσει το Ι.Χ. 

Συνεχίζουμε να θεωρούμε “εχθρούς” τα πατίνια, να τα βανδαλίζουμε και να τα αναδεικνύουμε στο μεγαλύτερο πρόβλημα της πρωτεύουσας, όταν φυσικά υπάρχουν πολύ μεγαλύτερα προβλήματα κινητικότητας και προσβασιμότητας, αλλά και διαβίωσης εν γένει. Μήπως να αλλάξουμε οπτική;

dott patinia athina ellada shared mobility (2)

Φυσικά, αυτή η έχθρα απέναντι στους κοινόχρηστους στόλους είναι, εν μέρει, αιτιολογημένη. Το dockless ή floating μοντέλο λειτουργίας των κοινόχρηστων στόλων επιτρέπει στον χρήστη να σταθμεύει το πατίνι πρακτικά όπου θέλει, με αποτέλεσμα να καταλαμβάνεται ακόμα και ο ελάχιστος, πολύτιμος, δημόσιος χώρος που υπάρχει σε μια πόλη όπως η Αθήνα. Τα ήδη στενά πεζοδρόμια γίνονται απροσπέλαστα, οι ράμπες για άτομα με κινητικά προβλήματα μπλοκάρονται, γίνονται ζημιές σε σταθμευμένα αυτοκίνητα, πολίτες κινδυνεύουν να σκοντάψουν πάνω σε πεσμένα πατίνια. Όπου υπάρχει καπνός, υπάρχει και μια φωτιά, όσο μικρή κι αν είναι.

Ταυτόχρονα, η ευκολία με την οποία μπορεί κάποιος να νοικιάσει ένα ηλεκτρικό πατίνι αλλά και η απροθυμία/αδυναμία των Αρχών να ελέγξουν τη χρήση των πατινιών, ακόμα και από ανήλικους χρήστες, οδηγεί σε φαινόμενα διαρκούς παραβίασης του Κ.Ο.Κ. και επικίνδυνης οδήγησης των πατινιών, επικίνδυνης τόσο για τους αναβάτες, όσο και για άλλους χρήστες του δρόμου και πεζούς.

Όμως, τα πατίνια ήρθαν για να μείνουν, αυτό είναι το βέβαιο. Καλύπτουν σε μεγάλο βαθμό τις ανάγκες μετακίνησης πολλών χρηστών, πολιτών ή επισκεπτών/τουριστών και είναι προφανές οτι μια πιθανή “οριζόντια” απαγόρευσή τους δεν θα είχε θετικό πρόσημο, αλλά θα δημιουργούσε περισσότερα προβλήματα απ’όσα θα έλυνε. Πως θα λυθεί αυτός ο γρίφος, λοιπόν; Πως μπορεί να ρυθμιστεί αποτελεσματικά η λειτουργία των κοινόχρηστων στόλων μικροκινητικότητας ώστε να εξυπηρετούν το κοινωνικό σύνολο, χωρίς όχληση και δημιουργία προβλημάτων για την πόλη;

shared mobility ellada koinoxrista ilektrika patinia athina thessaloniki adeies lime hop bee scooters ridemovi supepedestrian (5)

Για να δώσουμε μια απάντηση σε όλα τα παραπάνω είχαμε τη δυνατότητα να απευθύνουμε τις ερωτήσεις μας στον Δρ. Κωνσταντίνο Κουρέτα, Συγκοινωνιολόγο Μηχανικό και Επιστημονικό συνεργάτη του Δήμου Αθηναίων, ο οποίος συμμετέχει και στην Ομάδα Εργασίας του σχεδίου κανονισμού Κυκλοφορίας και Κίνησης ΕΠΗΟ του Δήμου.

Ο Δρ. Κωνσταντίνος Κουρέτας

Δημήτρης Σκιάννης: Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά: Γιατί πέρασε τόσος καιρός μέχρι να ξεκινήσει η διαδικασία δημιουργίας ενός ρυθμιστικού πλαισίου για τα κοινόχρηστα πατίνια;

Κωνσταντίνος Κουρέτας: Πολύ καλή ερώτηση και είναι καλή ευκαιρία να απαντηθεί. Η διαδικασία δημιουργίας του πλαισίου δεν άργησε να ξεκινήσει, το αντίθετο. Στον Δήμο Αθηναίων έχει ξεκινήσει τουλάχιστον από το προηγούμενο καλοκαίρι. Το τελικό σχέδιο προς διαβούλευση προφανώς πήρε χρόνο. Είναι πάρα πολλή η δουλειά που έχει γίνει, γιατί πρόκειται για πολύ πιο σύνθετο ζήτημα απ’ ό,τι φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Στην Ελλάδα υπάρχει ένα βασικό πλαίσιο που αναφέρεται στα «πατίνια», με βάση κυρίως τον ΚΟΚ και τον Ν. 4784/2021. Αυτό προβλέπει ορισμένους γενικούς κανόνες κυκλοφορίας και στάθμευσης, αλλά δεν εξειδικεύει τι θα συμβεί σε κάθε πόλη, αφήνοντας κάποια ζητήματα, όπως ο καθορισμός περιοχών απαγόρευσης και μαζικής στάθμευσης στην αρμοδιότητα των Δήμων.

Παρ’ όλ’ αυτά, διαβάζοντας λεπτομερώς κάθε νομική διάταξη, χρειάζεται μεγάλη προσοχή να δούμε, συνδυαστικά με άλλους νόμους, τι πραγματικά μπορεί να κάνει ο Δήμος, ακόμα κι αν το ήθελε. Οτιδήποτε προταθεί ως ρυθμιστικό πλαίσιο, θα πρέπει να πάρει εγκρίσεις και από φορείς όπως π.χ. την Αποκεντρωμένη Διοίκηση. Χρειάστηκε να μελετηθεί σε βάθος η υφιστάμενη κατάσταση, να συλλεχθούν στοιχεία, να γίνουν αυτοψίες, πολλές συναντήσεις με ενδιαφερόμενα μέρη και να συνταχθεί ένα σχέδιο για όλη την Αθήνα, τολμηρό αλλά και ρεαλιστικό. Αυτό αφορά στο καθαρά τεχνικό επίπεδο, δηλαδή στην κυρίως δουλειά που έγινε από τους μηχανικούς και άλλους συνεργάτες του Δήμου. Μιλάμε για ένα στήσιμο ολόκληρου στρατηγικού σχεδίου σε επίπεδο Δήμου και μετά και εξειδίκευση «ανά δρόμο» για όλη την πόλη, το οποίο αμέσως μετά έπρεπε να αποτυπωθεί σε ιδιαίτερα λεπτομερή κείμενα με αναφορές σε νομικές διατάξεις, αστυνόμευση κτλ.

Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι όλη αυτή η προσπάθεια έγινε με μέσα και προσωπικό που διαθέτει ο Δήμος Αθηναίων, και μιλάμε για ανθρώπους με ήδη εξαιρετικά μεγάλο φόρτο εργασίας και ευθύνης. Θεωρώ, πάντως, ότι αυτή η δουλειά θα αποτελέσει έναυσμα για ευρύτερη συζήτηση στη χώρα ως προς τη μικροκινητικότητα, αλλά και τις αρμοδιότητες που εκχωρούνται στους Δήμους για πράγματα που τους αφορούν άμεσα.

Δ.Σ.: Υπάρχουν παραδείγματα και καλές πρακτικές από άλλες πόλεις της Ελλάδας, όσον αφορά τη διαχείριση των κοινόχρηστων στόλων;

Κ.Κ.: Η πιο κοντινή εμπειρία που υπάρχει σε διαχείριση κοινόχρηστων στόλων είναι οι πολλές περιπτώσεις εγκατάστασης συστημάτων κοινόχρηστων ποδηλάτων, κάτι που έχει γίνει σε πολλές πόλεις στην Ελλάδα, αλλά μιλάμε πάντα για συστήματα καθορισμένων χώρων στάθμευσης και σε κάθε περίπτωση σε πολύ μικρότερες πόλεις από την Αθήνα. Είναι επίσης γνωστή η προσπάθεια της Θεσσαλονίκης, όπου κατά τη διαδικασία σύνταξης κανονισμού λειτουργίας ΕΠΗΟ αναδείχθηκαν σημαντικά θέματα ως προς τις διατυπώσεις της νομοθεσίας και τις δυσκολίες εφαρμογής.

Δ.Σ.: Από άλλες πόλεις της Ευρώπης, ποιες θεωρείτε ότι έχουν διαχειριστεί καλύτερα το shared micromobility, ποιες μπορούν να αποτελέσουν πρότυπο για την Αθήνα;

Κ.Κ.: Δεν θα λέγαμε ότι υπάρχει «πρότυπο», αλλά σύνολο πρακτικών που αξιολογούνται ως προς τη δυνατότητα εφαρμογής στο περιβάλλον της Αθήνας. Κάθε πόλη είναι διαφορετική. Πράγματι, η ομάδα εργασίας είδε περιπτώσεις όπως του Λονδίνου, του Τορόντο, της Βαρκελώνης, του Παρισιού, του Όσλο και άλλων. Και σωστά το αναφέρετε ως όρο, δεν αφορά μόνο στα ηλεκτρικά «πατίνια», αλλά συνολικά τη μικροκινητικότητα και τα συστήματα διαμοιρασμού. Αυτό που έγινε από νωρίς σαφές σαν κατεύθυνση ήταν η ανάγκη μετάβασης προς ένα σύστημα που θα στηρίζεται περισσότερο σε σταθερούς σταθμούς στάθμευσης, καθώς στο περιβάλλον της Αθήνας, με τον περιορισμένο χώρο, η ελεύθερη στάθμευση και κίνηση προκαλεί σημαντικά προβλήματα.

dott patinia athina ellada shared mobility (2)

Δ.Σ.: Τι ιδιαιτερότητες έχει η Αθήνα όσον αφορά τη λειτουργία ενός κοινόχρηστου στόλου ηλεκτρικών πατινιών;

Κ.Κ.: Στην Αθήνα υπάρχει ήδη τεράστιο πρόβλημα έλλειψης δημόσιου χώρου για ευάλωτους χρήστες (πεζοί, ηλικιωμένοι, άτομα με ειδικές ανάγκες). Οι κοινόχρηστοι στόλοι ηλεκτρικών πατινιών φέρνουν απότομα μια μαζικότητα νέου τύπου οχημάτων και μετακινήσεων σε μια περιοχή που δεν έχει ανάλογες υποδομές (π.χ. ποδηλατόδρομοι, που εδώ να πούμε ότι έχουν γίνει ήδη κινήσεις για να προχωρήσουν). Μιλάμε για ένα νέο μεταφορικό μέσο και νοοτροπία μετακίνησης, που χρειάζεται να ενταχθεί χωρικά και λειτουργικά σε δύσκολο περιβάλλον, ενώ το ίδιο προκαλεί επιπλέον προβλήματα στους υπόλοιπους χρήστες της οδού και κοινοχρήστων χώρων. Επίσης, υπάρχει πολύ μεγάλη διαφορά στη ζήτηση μεταξύ περιοχών (κέντρο / περιφέρεια).

Δ.Σ.: Με δεδομένη την έλλειψη δημοσίου χώρου γενικώς στην Αθήνα, πως μπορεί να βρεθεί χώρος για τους κοινόχρηστους στόλους; Μήπως θα ήταν προτιμότερο να καταλαμβάνουν χώρο επί του οδοστρώματος και όχι επί των πεζοδρομίων;

Κ.Κ.: Πολύ καλή παρατήρηση. Αυτό προβλημάτισε πολύ την ομάδα εργασίας και τους ανθρώπους του Δήμου γενικότερα. Επειδή η τυπική «γραφειοκρατική» διαδικασία απόδοσης χώρου σε οδόστρωμα και σε κοινόχρηστο χώρο διαφέρει σημαντικά, σε αυτή τη φάση επιλέχτηκε να γίνει χωροθέτηση σε ένα από τα δύο «είδη». Σε επόμενο στάδιο μπορεί να εξεταστεί και η αξιοποίηση του οδοστρώματος, είτε για «μεταφορά» κάποιων χώρων στάθμευσης από γειτονικό κοινόχρηστο χώρο, είτε για προσθήκη νέων.

Παρ’ όλ’ αυτά, στην επιλογή αυτή θα είναι πολύ κρίσιμο να συνυπολογιστεί το ήδη τεράστιο πρόβλημα στη στάθμευση, οπότε σίγουρα είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα ανά περιοχή και δεν γίνεται να προταθεί κάτι «οριζόντια». Είναι πολύ σημαντικό ότι η βασική ομάδα εργασίας, που συντονίζεται από την Αντιδημαρχία Αστικής Αναζωογόνησης κι Ανθεκτικότητας και το Σχέδιο Πόλης, έχει επαφή με όλα τα υπόλοιπα project του Δήμου που αφορούν στις μεταφορές και τον δημόσιο χώρο, οπότε οι σχεδιασμοί δεν είναι ανεξάρτητοι.

Δ.Σ.: Πάμε στην ουσία: Ποιο είναι το πλάνο του Δήμου Αθηναίων για να ρυθμίσει τη λειτουργία και τη χρήση των κοινόχρηστων πατινιών;

Κ.Κ.: Το σχέδιο ρύθμισης περιλαμβάνει τρία αναγνωρίσιμα επίπεδα παρέμβασης: τον προσδιορισμό περιοχών απαγόρευσης, τον προσδιορισμό περιοχών χαμηλής ταχύτητας και το πλαίσιο κανόνων στάθμευσης, στο οποίο περιλαμβάνεται η χωροθέτηση χώρων μαζικής απόθεσης/στάθμευσης και οι συμπληρωματικοί κανόνες. Οι απαγορευμένες περιοχές αφορούν γνωστούς χώρους με ιδιαιτερότητες, όπως αρχαιολογικοί χώροι (π.χ. η ευρύτερη περιοχή γύρω από την Ακρόπολη, όπως ορίζεται από την Εφορεία Αρχαιοτήτων), τοπόσημα, αισθητικές περιοχές και περιοχές πολύ έντονης παρουσίας πεζών (π.χ. Ερμού, Αιόλου), ενώ προστίθενται δρόμοι όπως η Λ. Αλεξάνδρας στο σύνολο αυτών που ήδη απαγορεύεται λόγω ορίου ταχύτητας (>50km/h), βάσει της ισχύουσας νομοθεσίας.

Σε περιοχές που αναγνωρισμένα υπάρχει επίσης παρουσία πεζών, όπως πεζόδρομοι, πλατείες, πάρκα περιορίζεται η ταχύτητα (6km/h). Τα σημεία μαζικής απόθεσης/στάθμευσης είναι σε πρώτη φάση 124, κατανεμημένα σε όλο τον Δήμο, αλλά κυρίως στο κέντρο και βρίσκονται μεταξύ τους σε λογικές αποστάσεις περπατήματος (τύπου 5’). Σε όσες περιοχές δεν καλύπτονται σε αυτή την πρώτη προσέγγιση από τέτοιους χώρους, υπάρχουν κανόνες που αποτρέπουν τη συσσώρευση πατινιών.

Μας ενδιαφέρει πολύ να υπάρχει στη συνέχεια ένα οργανωμένο παρατηρητήριο δεδομένων, που θα βοηθάει τον Δήμο να αξιολογεί την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων και να παρακολουθεί τις εξελίξεις της αγοράς των ΕΠΗΟ. Για παράδειγμα, όσο κι αν επιχειρείται να δημιουργηθεί ένα ανθεκτικό πλαίσιο κανόνων, είναι τελείως διαφορετικό αν ξαφνικά έρθουν 10 νέοι πάροχοι. Αν και βασικός λόγος ενεργοποίησης της διαδικασίας ήταν σαφώς η μαζικότητα των διαμοιραζόμενων ηλεκτρικών πατινιών, οι κανόνες ισχύουν για όλα τα ΕΠΗΟ, ιδιωτών και παρόχων, με εξαίρεση προφανώς για ΕΠΗΟ που ανήκουν σε άτομα με κινητικές δυσκολίες.

Μετά τη διαβούλευση θα υπάρχει το οριστικό πλάνο προς ψήφιση από το Δημοτικό Συμβούλιο. Μπορεί να δει κάποιος ολόκληρο το σχέδιο στις αντίστοιχες σελίδες του Δήμου Αθηναίων. Η τεχνική έκθεση για τον κανονισμό κυκλοφορίας και στάθμευσης υπάρχει και ως αυτούσιο τεύχος, που εξηγεί και όλη τη διαδικασία σχεδιασμού. Το οικονομικό σκέλος του πλάνου αφορά στη χρέωση των παρόχων και τη διαδικασία παραχώρησης θέσεων στους επιλεγμένους χώρους μαζικής στάθμευσης και αναγκαστικά θα έρθει μετά από το πιο «τεχνικό» κομμάτι, που είναι υπό διαβούλευση αυτές τις μέρες.

Ο “χάρτης” του προτεινόμενου κανονιστικού πλαισίου του Δήμου Αθηναίων

Δ.Σ.: Οι πάροχοι μικροκινητικότητας είναι συνεργάσιμοι με τις υπηρεσίες του Δήμου; Προσφέρουν την εμπειρία που μπορεί να έχουν από άλλες πόλεις και χώρες;

Κ.Κ.: Κατά κανόνα ναι, παρά τις όποιες διαφωνίες προσέγγισης πάνω στις συζητήσεις, που ήταν και αναμενόμενες. Ήταν πολύ σημαντικό να κληθούν από νωρίς οι πάροχοι και υπήρχε αλληλεπίδραση καθ’ όλη τη διάρκεια της διαμόρφωσης του κανονιστικού πλαισίου. Πράγματι, κατέθεσαν σχόλια που προέρχονται από την προηγούμενη εμπειρία του και αξιοποιήθηκαν, κυρίως ως προς την κατανόηση της καθημερινής πραγματικότητας χρήσης των πατινιών. Επιβεβαιώθηκε, επίσης, ότι υπάρχουν πολλά και ικανά τεχνικά μέσα για την υλοποίηση των προτάσεων. Είναι σίγουρο ότι κατά την εφαρμογή του κανονιστικού πλαισίου θα χρειαστεί η μέγιστη δυνατή συνεργασία. Θα ήθελα, πάντως, να σημειώσω, ότι -με ελάχιστες εξαιρέσεις-, ο Δήμος είναι αυτός που αναζήτησε εξ’ αρχής τους παρόχους για συνεννόηση και όχι το αντίστροφο. Αυτό είναι κάτι που αναδεικνύει και το πρόβλημα του παρόντος πλαισίου αδειοδότησης και λειτουργίας των εταιρειών, που -κατά τη γνώμη μου- θα έπρεπε να περνάει από την αρχή μέσα από τους Δήμους και όχι να καλούνται οι τελευταίοι να διαχειριστούν διαμορφωμένες καταστάσεις.

Δ.Σ.: Το κοινό σαφώς και δεν έχει θετική άποψη για τα πατίνια και δη, για τα κοινόχρηστα πατίνια. Πιστεύετε ότι μπορούν να βοηθήσουν την πόλη και να δώσουν λύσεις στο κυκλοφοριακό;

Κ.Κ.: Τώρα πάμε σε πολύ μεγαλύτερα θέματα, που δεν χωράνε σε αυτή τη συζήτηση, αλλά ας πούμε ένα δυο πράγματα. Προσωπικά, δεν περιμένω τα πατίνια να λύσουν το κυκλοφοριακό, καθώς οι βασικότερες αιτίες του έχουν να κάνουν με μετακινήσεις μεγαλύτερων αποστάσεων και τον συνολικό τρόπο που είναι στημένο το «λεκανοπέδιο», το πώς είναι χωρικά κατανεμημένη η κατοικία και η εργασία και -το βασικότερο- τον σχεδιασμό και την λειτουργία των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.

Περισσότερο θα έλεγα ότι τα ΕΠΗΟ είναι μια καλή αφορμή και κίνητρο να γίνουν παρεμβάσεις στις πόλεις μας υπέρ της βιώσιμης κινητικότητας και των ευάλωτων χρηστών. Αν, δηλαδή, φτιαχτούν υποδομές που να ευνοούν τη μετακίνηση με πατίνια, ποδήλατα, βελτιωθούν τα πεζοδρόμια και απελευθερωθεί χώρος από αυτοκίνητα, θα είναι προς όφελος όλων. Προς αυτή την κατεύθυνση γίνεται εδώ και καιρό πολλή δουλειά, που δεν έχει γίνει και ποτέ σε αυτό το επίπεδο για την Αθήνα, με άμεσα και πιο μακροπρόθεσμα οφέλη για την πόλη, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση που ελπίζω να κάνουμε προσεχώς.

Δ.Σ.: Πόσα πατίνια «χωράει» η Αθήνα και πόσα χρειάζεται για να καλυφθούν οι ανάγκες της;

Κ.K.: Οι «ανάγκες» σε αυτό το επίπεδο δεν είναι ούτε δεδομένες, ούτε μετρήσιμες από πριν. Εν μέρει, κιόλας, δημιουργούνται και επιβάλλονται από την αγορά. Το πόσα «χωράει» η πόλη έχει να κάνει με το πόσοι χώροι είναι διαθέσιμοι, κυρίως για στάθμευση, κι είπαμε εξ’ αρχής ότι από εκεί ξεκινάμε. Δεν χρειάζεται ούτε είναι δυνατόν να υπάρχουν χώροι στάθμευσης κάθε 50μ. Η εικόνα που έχουμε από αυτοψίες, αλλά και δευτερογενή ανάλυση δεδομένων που έλαβε ο Δήμος από τους παρόχους δείχνει ότι μεγάλο ποσοστό των πατινιών μένουν ακίνητα και δεν χρησιμοποιούνται για μεγάλα χρονικά διαστήματα.

Αν μιλήσουμε μόνο για τους χώρους στάθμευσης και όχι τα πατίνια σε κίνηση, το προτεινόμενο σχέδιο δίνει θέσεις για κάτι παραπάνω από 1500 πατίνια. Η κατανομή, μάλιστα, αυτών των χώρων, ειδικά σε περιοχές υψηλής ζήτησης, δεν είναι τυχαία, αλλά μελετημένη ως προς την κάλυψη σε λογικές αποστάσεις περπατήματος και κίνησης με ΕΠΗΟ και τηρώντας ορισμένους περιορισμούς που έχουν να κάνουν με υποχρεώσεις ελεύθερου χώρου και αποφυγή οπτικής ρύπανσης. Θεωρούμε ότι είναι μια καλή αφετηρία εξορθολογισμού. Εδώ, όμως, θα πρέπει να διευκρινίσουμε κάτι που συχνά είναι σε παρανόηση στον δημόσιο διάλογο: μιλάμε πάντα για τον δημόσιο διαθέσιμο χώρο. Δεν εμποδίζει κάτι μια εταιρεία να μισθώσει δικό της, ιδιωτικό χώρο, σε διάφορα σημεία για ασφαλή και οργανωμένη στάθμευση.

Δ.Σ.: Από τα στοιχεία που έχετε στη διάθεσή σας από τους παρόχους, ποια είναι τα χαρακτηριστικά της χρήσης των πατινιών στην Αθήνα; Για παράδειγμα η μέση απόσταση, η μέση διάρκεια, το που κυρίως κινούνται κ.λπ.

Κ.Κ.: Είναι σαφές ότι οι δημοφιλέστεροι προορισμοί είναι οι κεντρικοί, λόγω τουρισμού, διασκέδασης, διαφόρων πόλων έλξης (Σύνταγμα, εμπορικό τρίγωνο κτλ). Υπάρχει, όμως, σημαντική δραστηριότητα και σε άμεσα γειτονικές συνοικίες, σε απόσταση λογικής χρήσης πατινιού, ή γύρω από σταθμούς ΜΜΜ. Από τα στοιχεία που είμαστε σε θέση να έχουμε, μιλάμε συνήθως για μετακινήσεις της τάξης των 10-15’. Μπορεί να δει κάποιος και πιο ειδικά στοιχεία στη σχετική τεχνική έκθεση του σχεδίου.

Δ.Σ.: Έχουν δοθεί ειδικές οδηγίες στη δημοτική αστυνομία όσον αφορά τους στόλους πατινιών;

Κ.Κ.: Δεν χρειάστηκε να δοθούν ειδικές οδηγίες στη δημοτική αστυνομία, καθώς ήταν η ίδια παρούσα καθ’ όλη τη διαδικασία διαμόρφωσης του κανονιστικού πλαισίου και παρείχε πληροφορίες για τις διαδικασίες και μεθόδους αστυνόμευσης, ώστε να συνυπολογίζονται και ως προς την εφαρμοσιμότητα των προτάσεων σχεδιασμού. Οι αυτοψίες της, μάλιστα, βοήθησαν πολύ στη διαμόρφωση μια πιο ολοκληρωμένης εικόνας για την υφιστάμενη κατάσταση.

Δ.Σ.: Σύμφωνα με το κανονιστικό που ήδη βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση, ποιος καθίσταται υπεύθυνος για την παράνομη στάθμευση ενός κοινόχρηστου πατινιού, ο χρήστης ή ο operator; Πως θα εξασφαλίζεται η νόμιμη στάθμευση, ανεξαρτήτως ζώνης και τι θα συμβαίνει σε περίπτωση που ένας τρίτος (μη χρήστης) μετακινήσει το πατίνι σε παράνομη θέση;

Κ.Κ.: Αρχικά να πω ότι για πιο διαδικαστικά θέματα αστυνόμευσης, προστίμων, ενστάσεων κτλ θα είναι σίγουρα πιο κατατοπιστική η Δημοτική Αστυνομία, αλλά είναι χρήσιμα ορισμένα σχόλια και εδώ. Θα ήθελα να ξεκινήσω από το τελευταίο, γιατί αποτέλεσε σημαντικό σημείο τριβής και με τους παρόχους. Ιδανικά θα έπρεπε τα πατίνια να κλειδώνουν τους τροχούς όταν δεν είναι σε χρήση. Αυτό δεν αποκλείει τελείως να το μεταφέρει κάποιος «σηκωτό», αλλά εμποδίζει σίγουρα την μετακίνηση σε μεγάλο βαθμό. Κάποιες εταιρείες ισχυρίστηκαν ότι αυτό δεν είναι τεχνικά εφικτό πάντα, βάσει και των μοντέλων που χρησιμοποιούν. Έχει εντοπιστεί το ζήτημα και θεωρούμε ότι πρέπει να ενσωματωθεί και στην εθνική νομοθεσία, η οποία, άλλωστε, προβλέπει κι άλλες υποχρεώσεις χρήσης τεχνικών μέσων από τους παρόχους.

Σε κάθε περίπτωση, δεν γίνεται να αφορά τον εκάστοτε Δήμο η διαδικασία φύλαξης των πατινιών ιδιωτικών εταιρειών, αλλά οι εταιρείες θα πρέπει να λαμβάνουν ό,τι μέτρα μπορούν για την ασφάλεια και σίγουρα αν ένα πατίνι βρίσκεται σε επικίνδυνη/αντικοινωνική θέση για οποιονδήποτε λόγο δεν μπορεί να παραμένει εκεί και θα απομακρύνεται από τις υπηρεσίες του Δήμου.

dott patinia athina ellada shared mobility (2)
Χάρτης με τις “ειδικές ζώνες” χρήσης από app παρόχου μικροκινητικότητας

Σύμφωνα με τη νομοθεσία, υπάρχουν παραβάσεις που χρεώνονται στον χρήστη και διαπιστώνονται επ’ αυτοφόρω. Αυτά αφορούν παραβάσεις στάθμευσης και κίνησης, με βάση τις «γενικές» απαγορεύσεις (π.χ. σε διαβάσεις, ράμπες, κίνηση σε οδούς ταχείας κυκλοφορίας). Ως προς την παραβίαση της υποχρέωσης για στάθμευση σε χώρους μαζικής στάθμευσης, ο νόμος προβλέπει ότι η παράβαση χρεώνεται την εταιρεία. Η τεχνική δυνατότητα για απαγόρευση ελεύθερης στάθμευσης ανά περιοχή υπάρχει και μάλιστα ήδη εφαρμόζεται από κάποιους παρόχους με δικά τους κριτήρια.

Εδώ, όμως, αξίζει να ειπωθεί και κάτι γενικότερα. Δεν μπορούμε να περιμένουμε ότι θα λυθούν τα πάντα σε μια μέρα, ούτε ότι κάθε τελευταίο πατίνι θα κινείται ή θα σταθμεύει νόμιμα. Το σημαντικό είναι να δούμε σημαντική βελτίωση συνολικά και πιστεύω ότι θα τη δούμε. Το σύνολο των παρεμβάσεων θα αξιολογείται στην πορεία και, αν χρειαστεί, θα γίνουν βελτιωτικές κινήσεις.

Σας αρέσουν τα άρθρα μας; Ακολουθήστε μας στο Google News, στο YouTube, στο Facebook και στο Instagram!

Δείτε επίσης:

Σε δημόσια διαβούλευση ο κανονισμός του Δήμου Αθηναίων για τα ηλεκτρικά πατίνια

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.